کاهش آلودگی با تبدیل CO2 به سوخت - سارا نوشت

به گزارش سارا نوشت، zoomit.ir - مهدی زارع: تبدیل گاز کربن دی اکسید موجود در اتمسفر به کربن و سوخت قابل مصرف، یکی از روش هایی است که دانشمندان به تازگی به آن دست پیدا کرده اند و امیدوارند به عنوان راه حلی برای مشکل تغییرات جوی در اثر وجود این گاز در اتمسفر بتوانند از آن استفاده کنند. اولین کارخانه این دستاورد علمی در سوییس تاسیس خواهد شد.

دانشمندان تا کنون بر روی روش های زیادی برای کاهش آلودگی هوا و کاهش تزریق گازهای گلخانه ای به داخل اتمسفر تحقیق کرده اند. اکثر این روش ها بدنبال پیدا کردن راه حلی برای تولید کمتر این گازها بوده اند. گروهی از دانشمندان به تازگی بر روی روشی کار کرده اند که از مسیری دیگر عمل می کند و تلاش می کند تا گازهایی که تاکنون تولید شده و وارد جو شده اند را جذب کرده و برای مصارف دیگر مورد استفاده قرار دهد.

روش هایی مانند استفاده از انرژی های پاک مانند خورشید و باد، استفاده از خودروهای الکتریکی و تغییر روش های کشاورزی، برای کاهش تولید گازهای گلخانه ای پیشنهاد شده اند. این در حالی است که روش حبس گاز کربن دی اکسید تلاش می کند تا گازهایی که هم اکنون در جو وجود دارند را جذب کند و مقدار آنها را کاهش دهد.

اولین کارخانه جذب گاز کربن دی اکسید، در اواخر سال جاری میلادی توسط شرکت سوییسی Climeworks در شهر زوریخ تاسیس خواهد شد. این کارخانه در ماه سپتامبر یا اکتبر شروع به کار خواهد کرد و علاوه بر جذب گازهای موجود در هوا، آنها را به محصولاتی قابل مصرف تبدیل خواهد کرد. محصولات این کارخانه برای فروش به شرکت های دیگر مانند شرکت های گلخانه ای آماده می شود تا از آن برای پرورش گیاهان استفاده کنند. علاوه بر این، محصول تولید شده را می توان در کارحانجات تولید نوشیدنی گازدار نیز استفاده کرد.

روش کار کارخانه به این صورت است که گاز CO2 موجود در هوا به داخل محفظه های مخصوص کشیده می شود و از آنجا به داخل فیلترهای اسفنجی هدایت می شود که از مواد شیمیایی مشتق از آمونیاک ساخته شده اند. ماده حبس شده در این فیلترها را می توان بعد از جمع آوری به کمک حرارت استخراج کرد. شرکت کلایم ورکس امیدوار است این کارخانه پس از شروع به کار، روزانه 2 تا 3 تن گاز CO2 را جذب کند. این مقدار زیاد به نظر می رسد اما مجموع گاز جذب شده این کارخانه در مدت یک سال، تنها برابر با گاز تولید شده توسط 200 خودرو (حدود 900 تن) خواهد بود و در مقایسه با 40 میلیارد تن گازی که سالانه توسط انسان ها تولید می شود، این مقدار بسیار ناچیز است. این آمار بدان معنا است که این تکنولوژی تنها زمانی مفید خواهد بود که در مقیاس های بسیار بزرگ تر به کار گرفته شود.

دامنیک کروننبرگ (Dominique Kronenberg) مدیر عامل Climerworks قابلیت نصب در مکان های دل خواه و عدم نیاز به منبع خاص CO2 را یکی از بزرگ ترین مزایای این تکنولوژی می داند. البته، بزرگ ترین نقطه ضعف این روش را نیز می توان قیمت آن نامید. جذب هر تن گاز CO2 با این روش، 600 دلار هزینه دارد و منتقدان معتقدند این روش، راه حلی اقتصادی و عاقلانه برای حل مسائل آب و هوایی نیست.

هاوارد هرزوگ (Howard Herzog) یکی از مهندسان بخش انرژی MIT است که معتقد است این روش امید واهی ایجاد می کند و نمی توان از آن به عنوان روشی معقولانه یاد کرد. او معتقد است پس از سال ها تحقیق و توسعه بر روی روش های استفاده از انرژی های پاک مانند خورشید و باد، نباید دوباره به روش هایی برای استفاده و بازیافت کربن دی اکسید روی بیاوریم.

اما دیوید کیث (David Keith) موسس شرکت Carbon Engineering در کانادا دیدگاه دیگری دارد. او در این باره می گوید: در زمانی که هنوز روشی عالی برای مقابله با مسائل جوی و کاهش آلودگی هوا ابداع نشده است، استفاده از روشی برای تبدیل گاز موجود در هوا، به سوخت، فواید بالقوه ای دارد. علاوه بر آن، این فناوری به فضا و زیرساخت خاصی نیاز ندارد و به راحتی مقیاس پذیر است. به هر حال برای اظهار نظر نهایی در مورد فواید و ضررهای این روش، باید منتظر شروع به کار کارخانه Climeworks در زوریخ باشیم.