چگونه می توان ماموت پشمالو را احیا کرد؟ - سارا نوشت

به گزارش سارا نوشت، از زمانی که بقایای جانوران ماقبل تاریخ یافت شده اند، فکر بشر را به تسخیر خود درآورده اند، و انسان ها همواره درباره اینکه شکل واقعی این جانوران در دوران حیاتشان چه بوده و چگونه می توان آن ها را به زندگی بازگرداند گمانه زده اند.

به گزارش العربیه، در طول تاریخ مدرن دنیا این گمانه ها عموما به حوزه ادبیات علمی-تخیلی محدود مانده است، اما در سالیان اخیر بعضی کمپانی های بزرگ پژوهش های ژنتیکی اعلام نموده اند که قصد دارند به واقع تعدادی از گونه های منقرض شده را به زندگی برگردانند، و در حال حاضر تمرکز آن ها روی احیای ماموت پشمالو است.

علت اصلی اینکه ماموت پشمالو برای احیا انتخاب شده این است که از نظر تکاملی اخیراً منقرض شده است. جمعیت عمده این پستاندار بزرگ الجثه در سرانجام آخرین عصر یخبندان در حدود 10500 سال پیش از بین رفت، اما بعضی گونه های کوچک تر آن در اقصی نقاط شمالی سرد زمین تا حدود 4000 سال پیش به حیات خود ادامه دادند.

سلول بنیادی یا دی اِن اِی حدود 521 سال نیمه عمر دارد، به این معنی که این همه سال طول می کشد تا نیمی از یک ماده پوسیده یا تخریب گردد. اگر یک قطعه دی ان ای را در نظر بگیریم، پس از گذشت پنج قرن حدود نیمی از پیوند های نوکلئوتیدی آن، که به شکل پله های نردبان تصویر می شوند، شکسته شده و غیرقابل خواندن می شوند. از این نظر ماموت پشمالو شانس بیشتری نسبت به مثلا دایناسور ها برای احیا دارد.

پس از پیدا کردن سلول بنیادی مناسب، پژوهشگران باید یک خویشاوند زنده نزدیک به گونه منقرض شده پیدا نمایند تا از رحم آن برای پرورش نطفه جانور انقراض یافته استفاده نمایند. فیل آفریقایی قرار است به عنوان مادر جانشین جنین ژن ویرایش شده ماموت پشمالو مورد بهره برداری قرار گیرد.

جامعه علمی عموما از این پژوهش استقبال نموده است، چرا که دانشمندان بر این عقیده اند که تکمیل چنین فرایندی، علاوه بر اینکه می تواند جلوی نابودی بسیاری از گونه های زنده که هم اینک در معرض خطر انقراض هستند را بگیرد، به بهبود ژنتیک انسانی و افزایش طول عمر انسان یاری شایانی خواهد نمود.